Anneler su ise babalar toprak gibidir...

Babalar yok demeyi bilmeden ürün verip sunandır. Adeta çınardır, yıkılmayandır, mücadele edendir, koruyan- kollayandır, belli etmese de elini üstünden hiç çekmeyen- çekemeyendir baba...

Babalar günü deyince nedense aklıma hep annelerimiz de gelir. Çünkü bir babayı baba yapan biraz da annedir. Anne suyunu verdikçe baba daha büyük bir çınar olur ve gölgesinde tutar ailesini...

Bir evin direğidir baba, o olmadan ev- ev değildir. Nasıl bir çadır direği olmadan ayakta duramaz ise baba da bir ev için aynısıdır işte.

Anlaması zordur babaları, annelerin aksine hep kapalı kutudur; çektiği sıkıntıları hissettirmeden çözer, uzaktan sever, her şeyi bilir ancak sana hissettirmez çoğu zaman... bir baba ayakta durmayı öğretir evlada, nasıl güçlü olacağını, olumsuzluklarla nasıl başa çıkacağını sana hiç söylemeden arkanda olduğunu, düşeceğin anda seni hemen tutacağını hissettirmeden öğretir nasıl dik durulacağını...

Baba bir başkadır be, bir başkadır. İçinde binlerce dünyayı barındıran ama bir o kadar net olandır.

Kültürdür baba, gelenek- görenektir, bağlılıktır- sadakattir, soydur; sana ömrün boyunca taşıyacağın kişiliğin temellerini atandır...

Hayatın her yönünü sana gösterendir baba... yeri geldiğinde çağlayan bir nehir yeri geldiğinde anonim bir halk ezgisi yeri geldiğinde ise ozandır baba dediğin...

Otoritedir baba, sana sevgiyle saygıyı bir arada öğretendir. Seni kökleriyle sarandır adeta...

Yokluğunda yok olduğun varlığında ihya olduğundur.

Dedim ya baba bir başkadır be, bir başkadır; anlaşılması zor bir dünyadır, seni sen yapandır baba... bana bu satırları kalbimin her köşesini kaplayıp özlemiyle içimi yakandır...

Tüm Çınarlarımızın babalar günü kutlu olsun!